Zarząd Krakowskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego oraz Koło Sekcji Stomatologii Dziecięcej, już 20 czerwca 2015 roku (w sobotę), zapraszają na zebranie naukowo-szkoleniowe w Centrum Konferencyjnym Hotelu Galaxy, przy ulicy Gęsiej 22 w Krakowie. O godzinie 11:00 prowadzący prace badawcze na Academic Centre for Dentistry Amsterdam w Holandii – Dr Raimond N.B. van Duinen, wygłosi wykład pod tytułem „Preparacja czy leczenie – podejście biomimetyczne w leczeniu choroby próchnicowej zębów”. Podczas wykładu zostaną szczegółowo omówione i zobrazowane wszystkie zagadnienia związane z tym podejściem. Multimedialna prezentacja będzie obejmowała wiele przypadków klinicznych zobrazowanych zdjęciami i filmami. Omówione też zostaną najnowsze materiały stomatologiczne.

drDr Raimond N.B. van Duinen jest absolwentem Uniwersytetu w Amsterdamie. Od 1987 roku prowadzi praktykę opartą na Stomatologii Biomimetycznej w Hadze, w Holandii. Prowadząc prace badawcze na ACTA, wydziale Uniwersytetu w Amsterdamie, koncentruje się na bioaktywnych materiałach do wypełnień, takich jak glasjonomery. W 2005 opublikował pracę poświęconą możliwościom zastosowania tradycyjnych cementów glasjonomerowych jako uniwersalnego materiału do bezpośrednich wypełnień. Od 2005 roku współpracuje naukowo prowadząc badania i wykłady z kilkoma europejskimi uniwersytetami m.in. University Queen Mary, Londyn i University of Zagreb oraz firmami stomatologicznymi. W 2013 zainicjował działania International Biomimetic Expertise – grupy międzynarodowych ekspertów w dziedzinie biomimetyki, w której skład wchodzą wiodący naukowy z całego świata (biodentistry.eu).

Dr Raimond N.B. van Duinen

Preparacja czy leczenie – podejście biomimetyczne w leczeniu choroby próchnicowej zębów.

Choroba próchnicowa spowodowana zaburzeniem równowagi pomiędzy procesami demineralizacji i remineralizacji prowadzi do utraty minerałów, takich jak wapń i fosforany. W następstwie tego procesu dochodzi do przerwania ciągłości twardych tkanek i powstania ubytku w strukturze zęba.

Powszechnie stosowane materiały – amalgamaty i kompozyty nie są materiałami biokompatybilnymi. Obecnie obserwuje się duże zainteresowanie materiałami biomimetycznymi, które odbudowują tkanki zęba dzięki naturalnym procesom mineralizacji.

Podstawowym założeniem podejścia biomimetycznego w stomatologii jest leczenie choroby próchnicowej poprzez uzupełnienie minerałów utraconych z tkanek zęba. Glasjonomery spełniają wymogi materiałów biomimetycznych, jednak w normalnych warunkach ich wytrzymałość mechaniczna jest za słaba, aby funkcjonować w obszarze działania sił zgryzowych w odcinku bocznym, szczególnie w przypadku ubytków wielopowierzchniowych. Zastosowanie utwardzania termicznego skutkuje znaczącą poprawą właściwości mechanicznych, czyniąc je odpowiednimi materiałami do wypełnień permanentnych, których wytrzymałość jest porównywalna z wytrzymałością naturalnej tkanki zęba.